Raport
Zintegrowany
2021

Otoczenie konkurencyjne

Grupa ORLEN konsekwentnie buduje pozycję regionalnego lidera transformacji energetycznej, wdrażając czyste, przyjazne środowisku technologie oraz energetykę opartą o nisko- i zeroemisyjne źródła wytwarzania. Realizowane działania podporządkowane są realizacji strategii osiągnięcia neutralności emisyjnej do 2050 roku.

Kapitały:

Segment Energetyka

Do największych konkurentów Grupy ORLEN w obszarze energetyki należą:

 

Grupa Kapitałowa PGE Polska Grupa Energetyczna S.A

Jest największym zintegrowanym pionowo producentem energii elektrycznej oraz ciepła w Polsce.

Dzięki połączeniu własnej bazy surowcowej, wytwarzania energii elektrycznej oraz sieci dystrybucyjnej Grupa PGE gwarantuje dostawy około 41 TWh energii elektrycznej rocznie do ponad 5,4 milionów gospodarstw domowych, przedsiębiorstw i instytucji. Ponadto Grupa PGE jest największym wytwórcą ciepła w kraju.

Grupa Kapitałowa TAURON Polska Energia S.A.

Składa się z TAURON Polska Energia S.A., mającą siedzibę w Katowicach, i jej spółek zależnych.

Grupa TAURON dostarcza około 52 TWh energii elektrycznej rocznie do ponad 5,6 milionów Klientów końcowych, co sprawia, że jest największym dystrybutorem energii elektrycznej w Polsce. Jest też drugim co do wielkości sprzedawcą energii elektrycznej w kraju i największym dostawcą ciepła na Górnym Śląsku. Holding kontroluje około 30 proc. polskich zasobów energetycznego węgla kamiennego.

Grupa Enea

To wicelider polskiego rynku elektroenergetycznego w zakresie produkcji energii elektrycznej.

Zarządza pełnym łańcuchem wartości na rynku energii elektrycznej: od paliwa, poprzez produkcję energii elektrycznej, dystrybucję, sprzedaż i obsługę klienta. Odpowiada za bezpieczne dostawy energii do 2,6 mln klientów. Do Enei Operator należy sieć dystrybucyjna w północno-zachodniej Polsce (ok. 1/5 powierzchni kraju). Grupa zatrudnia w całej Polsce ponad 17 tys. pracowników, którzy tworzą nowoczesny koncern energetyczny. Do Grupy Enea należą dwie ważne elektrownie systemowe: Elektrownia Kozienice i Elektrownia Połaniec. W ramach Grupy działa również Lubelski Węgiel Bogdanka – kopalnia jest głównym dostawcą surowca do należących do Grupy elektrowni. Działalność Grupy Enea obejmuje również energetykę cieplną w zakładach w Białymstoku, Obornikach i Pile.

Grupa ORLEN jest znaczącym producentem energii elektrycznej i cieplnej, wykorzystywanej w dużej części na własne potrzeby produkcyjne, a także jednym z głównych dystrybutorów energii elektrycznej w Polsce. Jest również jednym z największych odbiorców gazu w Polsce i aktywnym uczestnikiem procesu liberalizacji rynku gazu. Grupa ORLEN aktualnie posiada bloki energetyczne w trzech krajach. W Polsce zlokalizowane są m.in. w Płocku, Włocławku, Ostrołęce, Elblągu, Kaliszu, Jedliczu oraz Trzebini, w Czechach w Litvinovie, Libišie, Kolinie i Pardubicach oraz na Litwie w Możejkach. Silną pozycję pod względem udziału energii elektrycznej pochodzącej ze źródeł odnawialnych w energii wytworzonej ogółem Grupa ORLEN zawdzięcza głównie produkcji energii w hydroelektrowniach i elektrowniach wiatrowych należących do Grupy Energa i ORLEN Wind 3. Zielona energia powstaje również w instalacjach spalających biomasę (w spółce Energa Elektrownie Ostrołęka oraz Energa Kogeneracja) oraz w trzech farmach fotowoltaicznych.

orl_big numb 2 (2) orl_big numb 2 (2)

Informacje na temat aktywów produkcyjnych, rynku mocy, obrocie hurtowym i detalicznym energią elektryczną, paliw alternatywnych, strategicznych projektów i obszarów działalności oraz aktywów logistycznych w segmencie Energetyki są dostępne w sekcji „Segment Energetyka”.

MPF_3889_OLEFINY_ MPF_3889_OLEFINY_

Segment Rafineria

Do największych konkurentów Grupy ORLEN w obszarze rafinerii należą:

  • Grupa Lotos z siedzibą w Gdańsku – druga co do wielkości rafineria w Polsce.
  • Rafineria Mitteldeutschland w Leuna/Spergau położona w południowo-wschodnich Niemczech w odległości około 150 km od granicy polsko-niemieckiej, która jest najnowocześniejszą niemiecką rafinerią.
  • Rafineria PCK w Schwedt położona na północny wschód od Berlina, w odległości około 20 km od granicy polsko-niemieckiej.
  • Rafineria Slovnaft – zintegrowana grupa rafineryjno-petrochemiczna o dominującej pozycji w Republice Słowackiej, zlokalizowana w pobliżu Bratysławy.
  • Rafineria Danube – jedna z największych rafinerii w Europie Środkowo-Wschodniej należąca do koncernu MOL, zlokalizowana w miejscowości Százhalombatta na Węgrzech.
  • Rafineria Mozyr – wiodąca rafineria białoruska, położona w pobliżu granicy z Ukrainą.

Aktywa produkcyjne Grupy ORLEN i główni konkurenci w Europie Środkowowschodniej / moce przerobowe [mln t]

orl_aktywa (1) orl_aktywa (1)

Źródło: Opracowanie własne.

Informacje na temat aktywów produkcyjnych, ich parametrów operacyjnych, udziałów rynkowych Grupy ORLEN w hurcie rafineryjnym, sprzedaży wolumenowej oraz rynków zbytu są dostępne w sekcji „Segment Rafineria”.

IMG_7136 IMG_7136

Segment Petrochemia

Do największych konkurentów Grupy ORLEN w obszarze petrochemii należą:

  • Ineos Olefins & Polymers Europa o mocach produkcyjnych około 2 130 tys. ton/rok polietylenu (HPDE, LDPE, LLDPE), aktywa zlokalizowane w Belgii, Francji, Niemczech, Włoszech, Norwegii, i Wielkiej Brytanii.
  • Sabic – moce około 1 755 tys. ton/rok polietylenu (HPDE, LDPE, LLDPE), aktywa zlokalizowane w Niemczech, Holandii i Wielkiej Brytanii.
  • Lyondell Basell Industries – największy producent polietylenu (HDPE, LDPE) o zdolnościach produkcyjnych około 2 165 tys. ton/rok (z uwzględnieniem 50% udziału w spółce Basell ORLEN Polyolefins Sp. z o.o. (BOP)), aktywa zlokalizowane w Niemczech, Francji i Polsce.
  • Borealis z mocami produkcyjnymi około 2 000 tys. ton/rok polipropylenu, aktywa zlokalizowane w Belgii, Niemczech, Austrii i Finlandii.
  • Total Petrochemicals – moce produkcyjne około 1 110 tys. ton/rok polipropylenu, aktywa zlokalizowane w Belgii i Francji.
  • Indorama – największy producent PTA w Europie o mocach nominalnych 1 750 tys. ton rocznie, aktywa zlokalizowane w Portugalii, Hiszpanii oraz Holandii.
  • Inovyn powstała z połączenia Ineos Chlor i Solvay i posiada moce produkcyjne 2 255 tys. ton/rok PCW.

Informacje na temat aktywów produkcyjnych, a także otoczenia konkurencyjnego w obszarze hurtu petrochemicznego można znaleźć w sekcji „Segment Petrochemia”.

ORLEN st_nr 4381 Chrząstów-4732 ORLEN st_nr 4381 Chrząstów-4732

Segment Detal

Grupa ORLEN jest zdecydowanym liderem sprzedaży detalicznej paliw w Europie Centralnej. Na koniec 2021 roku łączna liczba stacji wyniosła 2 881 obiektów. Grupa ORLEN na koniec 2021 posiadała 1 028 aktywnych punktów detalicznych spółki RUCH. Spadek liczby punktów wynikał z optymalizacji i urentownienia działalności detalicznej spółki Ruch oraz z sytuacji epidemiologicznej. W czerwcu otwarto w Warszawie pierwszy punkt sprzedaży detalicznej w nowym formacie pod marką „ORLEN w Ruchu”. Kolejne punkty zostały uruchomione m.in. w Bydgoszczy, Lesznie i Tychach.

W Polsce stacje paliw działają pod marką ORLEN w segmencie premium oraz Bliska w segmencie ekonomicznym (udział stacji ekonomicznych (r/r) spada), w Czechach i na Słowacji głównie pod wspólną marką Benzina ORLEN i Benzina Plus ORLEN, natomiast na Litwie pod marką ORLEN. Na rynku niemieckim spółka ORLEN Deutschland zarządza stacjami ekonomicznymi pod wspólną marką STAR ORLEN, a uzupełnieniem sieci jest kilkanaście stacji przymarketowych Famila.

We wrześniu 2021 roku uruchomiono nową usługę „ORLEN Paczka”, która zastąpiła „Paczkę w Ruchu”. Dzięki nowej usłudze kurierskiej klienci e-commerce mogą odbierać zamówienia w większej ilości punktów: w maszynach paczkowych (obecnie ponad 300, docelowo będzie ich ponad 2 000) i na stacjach ORLEN (ponad 1 000), a także tak jak dotychczas w kioskach Ruch i punktach partnerskich. Zamówienia dostarczane są do punktu odbioru w ciągu 1-2 dni roboczych. Grupa ORLEN w kolejnych latach planuje dalej rozszerzać zasięg usługi „ORLEN Paczka”.

Rynek polski

Na koniec września 2021 roku na rynku polskim, według danych POPIHN, funkcjonowały 7 824 stacje paliw. Jest to o około 100 stacji więcej niż raportowano na koniec września 2020 roku. Nieco spadła liczba stacji przymarketowych, podczas gdy duże sieci stacji paliw kontynuowały inwestycje w nowe obiekty i liczba posiadanych przez nich stacji wzrosła r/r.

Grupa ORLEN na rynku polskim na koniec 2021 roku dysponowała siecią 1 819 stacji paliw (około 24% stacji działających w Polsce), a Grupa Lotos siecią 516 stacji paliw (7% wszystkich stacji). Sieci zagraniczne działające w kraju (BP, Shell, Circle-K, Amic, Total), zarządzają około 20% stacji. Obiekty będące własnością niezależnych operatorów (w tym mniejsze sieci funkcjonujące pod jedną marką) to około 50% ogółu stacji działających w Polsce. Spośród sieci niezależnych w dalszym ciągu dynamicznie rozwija się sieć MOYA. Liczba stacji marketowych nieco zmniejszyła się w porównaniu z rokiem ubiegłym i wynosiła 176 punktów, tj. około 2% wszystkich stacji paliw.

 Stan sieci stacji paliw w Polsce

Źródło: Opracowanie własne na podstawie danych POPiHN wg stanu na 30.09.2021 roku.

Udział rynkowy PKN ORLEN na rynku polskim w 2021 roku kształtował się na poziomie 31,1%.

Grupa ORLEN utrzymała pozycję lidera, zarówno pod względem sprzedanego wolumenu, jak i wielkości sieci w Czechach. W 2021 roku liczba stacji Benzina wyniosła 424 obiekty, a udział rynkowy sieci Benzina utrzymał się na poziomie 24,8%.

Drugą siecią na rynku czeskim pod względem liczby stacji paliw jest węgierski koncern MOL (304 obiekty). Ważnym podmiotem pod względem udziału rynkowego (około 15%) pozostaje prywatna sieć dyskontowa Tank Ono (44 stacje). Innymi istotnymi graczami na rynku czeskim są stacje premium koncernów międzynarodowych Shell i OMV (łączny udział rynkowy poniżej 23%).

Na rynku słowackim, całkowita liczba stacji w 2021 roku spadła do 907, głównie w segmencie stacji niezależnych oraz w małych lokalnych sieciach. Segment ten ma ponad 40% udziału w rynku słowackim.

Największymi konkurentami sieci Benzina (22 stacje, w tym 6 pod marką ORLEN) na rynku słowackim są Slovnaft (254 stacje), OMV (98 stacji), Shell (87 stacji), Jurki (59 stacji) oraz Benzinol (25 stacji).

Sieć stacji paliw liczyła około 14,4 tys. obiektów, a do głównych konkurentów spółki ORLEN Deutschland należą sieci międzynarodowe takie jak: Aral (Grupa BP), Shell, ESSO, Total (łącznie 58% wolumenu sprzedaży i 45% ogólnej liczby stacji) oraz sieci ekonomiczne Jet (ConocoPhilipps) i HEM (Tamoil), posiadające ok. 15% wolumenu sprzedaży i prawie 9% ogólnej liczby stacji.

W przypadku poszczególnych sieci liczba stacji paliw w 2021 roku uległa nieznacznym zmianom w porównaniu do roku poprzedniego. Zauważalna jest natomiast tendencja nieznacznego spadku ogólnej liczby stacji paliw w Niemczech.

Należąca do ORLEN Deutschland sieć stacji paliw, licząca na koniec 2021 roku 587 obiektów, pomimo silnej konkurencji utrzymuje swój udział rynkowy na poziomie 6,1%.

Około 75% rynku litewskiego należy do 6 największych graczy. Liderem pod względem wielkości sieci jest Viada ze 127 stacjami i 20% udziałem rynkowym. Drugą siecią jest Circle K zarządzająca siecią 93 stacji paliw, (w tym 11 stacjami automatycznymi, samoobsługowymi) z 15% udziałem w rynku. Trzecią siecią na Litwie jest Baltic Petroleum – kontroluje 81 stacji i prawie 13% rynku. Znaczącym graczem jest również Neste z siecią 80 stacji (prawie 12% udział w rynku). Sieć detaliczna ORLEN na Litwie, obsługiwana przez spółkę zależną ORLEN Baltics Retail, na koniec 2021 roku liczyła 29 stacji z 4,2% udziałem w rynku.

Więcej informacji jest dostępnych w sekcji „Segment Detal”.

Zobacz również

Segment Energetyka

Więcej

Segment Rafineria

Więcej

Poprzednia strona

Otoczenie rynkowe

Następna strona

Otoczenie regulacyjne

Wyniki wyszukiwania